Pandeminin hayatlarımızı esir alışından bu yana tam dokuz ay geçti. Vakaların ilk ortaya çıktığı günlerde çevremizde komplo teorilerini yaygın bir şekilde duyuyorduk. İnsanların büyük bir bölümü hastalığı ciddiye almıyor bunun bir komplo, ilaç firmalarının bir oyunu olduğunu düşünüyordu. Bu da meselenin ne kadar ciddiyetinden uzak bir durumda pandemiye giriş yaptığımızı gösteriyordu şüphesiz. Salgın, vakaların artması, ölüm oranlarının tırmanması ve kamu tarafından yapılan açıklamalarla biraz daha ciddiye alınır bir boyut aldı. Covid-19’un sosyal etkisi aslında tüm Türkiye’de nasıldıysa lokal olarak mahallemizde Rasimpaşa’da da benzer şekilde tezahür etti. Mahallede durumun ciddiyetini en çok yaşlılara izah etmekte zorlandık. Tabiri caizse laf dinlemiyorlardı. Neden evde kalmaları gerektiğini bir türlü anlamıyorlardı. Bu nedenle de sokağa çıkma yasaklarında yasağı en çok delen yine büyüklerimiz oldu… Muhtemelen sosyal medyayla daha çok haşır neşir olmalarının etkisiyle bilgiye daha çok ve hızlı ulaşabildiklerinden gençler daha çabuk işin ciddiyetini anladılar. Mahallede kurallara (maske+mesafe+hijyen) en çabuk adapte olanlar yine gençler oldu.
Salgınla Mücadelemiz
Rasimpaşa mahallesinde en başından beri yani pandemi kısıtları ile birlikte gönüllü ekiplerimizi kurarak hareket ettik, ediyoruz. Gönüllü ekiplerimizin bir kısmı bu sürede mahalledeki sokak hayvanlarının beslenmesini hiç aksatmadan yapıyor. Diğer bir gönüllü ekibimiz özellikle sokağa çıkma kısıtlarında mahalledeki ihtiyaç sahibi büyüklerimize ihtiyaçlarını ulaştırmaya çalışıyor. Bunlar mahalle muhtarlığı bünyesinde hareket eden mahalle gönüllüsü arkadaşlarımız. Bunun yanında mahalle muhtarları olarak İçişleri Bakanlığı Vefa grubu üyesiyiz. Vefa grubunun başında Kaymakamlık var ve mahallelinin ihtiyaçlarını Vefa grubuna iletiyoruz, ekipler taleplerimizi ihtiyaç sahiplerine ulaştırıyor. Aklınıza gelecek bütün ihtiyaçlar; alışverişinden ilacına, bankadan para çekilmesinden seyahat iznine kadar Vefa grubu üzerinden hallediliyor.
Pandemi ile mücadele kapsamında yapılan kısıtlamalarla mahallemizdeki genç nüfus ciddi sorunlar yaşamaya başladı. Yeldeğirmeni kafe yoğunluklu bir bölge. Kafeler ve okullar kapanınca birçok genç aynı anda işsiz kaldı. Devlet bir şekilde ihtiyaç sahibi büyüklerimizi biliyor ve müdahale ediyordu. Ancak gençler bu anlamada ortada kaldı. Muhtarlık olarak özellikle mahallemizde bulunan gençlerimiz için gıda yardımı çağrısı yaptık. Dayanışma çağrımız hemen karşılık buldu. Dayanışmamız sadece mahalle gençlerimizle sınırlı kalmadı, İstanbul’un birçok ilçesinden bizimle bir şekilde iletişim kuran insanlara da yardım ulaştırdık. Gönüllü arkadaşlarımızla birlikte paketleyip, dezenfekte edip muhtarlığa başvuru yapan genelde genç olmak üzere tüm mahallelimize ulaştırdık. Sokağa çıkma yasaklarında kirasını ödeyemeyen gençleri ise Kaymakamlığa yönlendiriyorduk. Kaymakamlık hepsini olmasa da kiralarının bir kısmını karşılıyordu.
Mahallenin İzolasyonu
İzolasyon kurallarını ihlal eden insanlar var. İzolasyon gibi başkasının hayatına mal olabilecek bir önlemi duyarsızca ihlal edenleri tutanak tutup karakola bildiriyoruz. Bu durum artık Kadıköy’de bilindiği için izolasyon kurallarını ihlal edenlerin sayısı bu yolla azaldı. Biz sürekli mahalle muhtarlık sayfasından duyuru ve ikazlarımızı yapıyoruz. Evlerden çıkmasınlar diye aynı zamanda mahalle iç dayanışmasını örgütlesin diye market, eczane, kasap, bakkal, fırın, su istasyonları vb. gibi dükkân numaraları paylaştık. İhtiyaç halinde buralar aransın, siparişler eve gitsin, kimse evden çıkmasın diye.
Sokağa çıkma yasakları ile birlikte durumun vahameti daha ciddiye almaya başladı. Şu an çok daha iyi durumdayız bu anlamda. İnsanlar daha dikkatli, birbirini uyarıyor mesafesini koruyor, işi olmadıkça sokağa çıkmıyor.
Diğer taraftan yaklaşık 4 aydır mahalle filyasyon ekibinin başındayım. Yine Kaymakamımız yönetiminde mahalle ekipleri oluşturuldu. Ekip başı mahalle muhtarları bizler mahallemizdeki Covid-19 pozitif ve temaslı hastaları ziyaret ediyoruz. Aslında evde olup olmadıklarını kontrol ediyoruz.
Çözülemeyen Sorunlarımız
Yaz aylarında hayatın kısmen normale dönmesinin ardından tekrar kısıtlamaların başlamasıyla yine başa döndük. Birçok esnaf dükkânını kapattı, binlerce insan işsiz kaldı. Bugünden sonra ne olur kestirmek zor fakat tüm Türkiye’de olduğu gibi mahallemizde de işler bu anlamda iyiye gitmiyor. Bu defa karantinanın faturası küçük esnafa ağır kesildi. Diğer yandan AVM ve fabrikalar açık… Asıl sirkülasyonun olduğu yerlerin önün kesilmesi lazım. Keza toplu ulaşım araçlarında insanlar her gün burun buruna işe gitmeye devam ediyor. Bu kanallar durdurulmadıkça pandemi ile baş etmemiz mümkün görünmüyor. Kısmi kapanma ile sorun çözülemez. Tam kapanma lazım toplumun bütün kesimleri için. Fabrikalardaki işçilerin çalışmaya devam edip, mahalle içinde turlayan insanların evlere kapanması çözüm değil.
Bir de çocukların okullarının kapanması ile çalışan anne ve babalar sorunu bir kez daha su yüzüne çıktı. Bu sorunu bizzat yaşayanlardan biri de benim. Ailenin maddi durumu bakıcı ile çalışmaya uygun olmuyor mecburen eşlerden biri işten ayrılıyor bu da maalesef genelde kadınlar oluyor. Hem anne hem baba işte olanların bazılarında ise işler daha zor, küçük çocuklar tercihen evin büyük çocuğuna bırakılıyor. Bu da her iki çocuğun gelişimi açısından tehlikeli bir durum.
Bu süreçte mahallemiz için de en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyin yeşil alan olduğunu gördük. Bu anlamda da Türkiye’nin genel tablosunun bir minyatürünü yaşıyoruz. Mahallemizde yok denecek kadar az 2 küçük parkımız var. Onlarda da sadece çocuk oyun grupları mevcut. Yürüyüşler için genelde başka mahallelere, sahil bölgelerine gidiyorlar. Mahalleli yaşlılarımız ise mahalle içindeki cadde ve sokaklarda turlayarak “temiz hava” almaya çalışıyorlar. Çocuklu aileler çoğu zaman çocuklarını oynayıp enerjilerini atması için başka mahalle parklarına götürüyor.
Rasimaşa mahallesinde bir pandemi nasıl yaşanıyor anlatmaya çalıştım. Özetle pandemide muhtarlık yapmak zor. Çok riskli, yorucu, fiziki ve psikolojik olarak yorucu. Ama insanların hayatlarına dokunma onlara yardımcı olup yol gösterme, bazen iyileştirme her şeyi sıfırlıyor, işte o anlarda tekrar tekrar yenileniyorum.
